KARANLIK GÖLGELER (Dark Shadows)
Yaşadığım şehre ne yazık ki vizyon filmleri kimi zaman bir ay sonra gelebiliyor. Üstelik sadece Türkçe dublajlı olarak… Neyse ki Karanlık Gölgeler’i herkesten çok sonra olsa da orjinal dilinde seyredebildim. Fantastik komedi dalında seyrettiğim en iyi filmlerdendi diyebilirim. Ben sıradan bir izleyici olarak beğendim. Yabancı kaynaklı mecmua ve yayınlarda filmle ilgili okuduğum eleştirilerde Karanlık Gölgeler’deki sanatsal, kurgusal kusurlardan bahsetmişlerdi. Geçmiş temasının işlenişi sırasında meydana gelen hataları görebilecek kadar genel kültürü olmayan birisi olduğum için mutlu hissettim kendimi. Filmdeki tarihsel içerikle alakalı sıkıntıları farketmedim bile. Baştan sona eğlendim seyrederken. Bir an bile sıkılmadım…
2012 yapımı, Tim Burton yönetmenliğindeki Karanlık Gölgeler’i ben bu yazıyı sizlerle paylaşana dek pek çoğunuz seyretmişssinizdir. Seyretmeyenler için filmin özetinden bahsedecek olursak; film, 1960ların gotik-gerilim dizisinin sinemaya uyarlanan ve fazlaca komediyle harmanlanmış versiyonu niteliğinde. 1752 yılında Collins ailesi yeni bir hayata başlamak için, küçük oğulları Barnabas ile birlikte Liverpool’dan Amerika’ya taşınırlar. Ailenin peşindeki gizemlik karanlık güçler Amerika’da da onları yalnız bırakmaz. Şehirde geçirilen 20 yıl içerisinde yaşanan olayların sonunda kalbi kırılan Angelique, Barnabas’ı kara büyü ile vampire çevirir. Bu da yetmezmiş gibi bir mezara gömdürür. Aradan geçen 200 yıl sonra Barnabas yattığı mezardan tesadüf eseri çıkar ve gözlerini hiç bilmediği, tamamen yabancı olduğu 1972 dünyasında açar… Komik olduğu kadar düşündürücü olaylar silsilesi birbirini takip eden filmde gereksiz ayrıntılardan, anlam karmaşası yaratacak entrikalardan uzak durulmuş bence. Bu sayede tansiyonu hiç düşmeden ilerleyen filmi seyrederken sıkılmıyorsunuz. Oyuncu performansları oldukça tatmin ediciydi bence. Özellikle Elizabeth Collins rolü ile Michelle Pfeiffer’i seyretmekten keyif aldım…
Filmin sloganı, “Every family has its Demons” (Her ailede bir şeytan vardır) şeklinde karşımıza çıkıyor. Kişisel gelişim eğitmeni olduğum için midir bilmiyorum ama ben seyrettiğim filmlerde muhakkak düşündürücü bir nokta buluyorum ki Karanlık Gölgeler’in sloganı da beni bu yönde etkiledi diyebilirim. Düşündüğümüzde gerçekten doğru ve hayatla bağdaşık bir tema aslında her ailenin kendi şeytanını içinde barındırıyor olması. Varyasyonlarını yaşıyoruz, çevremizde görüyoruz. Benim filmde gördüğüm yaklaşım, ailenin kendi içindeki şeytanı taşlamak yerine onu olduğu gibi kabul etmesi yönündeydi. Ailelerin her bireyi birbirinin kopyası olamaz; olması imkansızdır. Bazı insanlara farklılık korkutucu gelir, kabullenilemez gibi görünür. En ekstrem farklılığı gösteren birey ise “Şeytan” olarak adlandırılarak dışlanabilir, ‘hatalı üretim’ olarak nitelendirilerek yok edilmek istenilebilir. Bu duruma örnek olarak Zenne filmine konu olan Ahmet Yıldız’ın hayatını gösterebiliriz. Ne yazık ki benzer acıklı sonları o kadar çok gördük, duyduk ki… Karanlık Gölgeler’in fantastik komedi filmi olmasına karşın, bu mesajı (belki istenerek belki de spontane olarak) çok güzel şekilde izleyiciye geçirdiğini düşünüyorum. Ailenizdeki “Şeytan” ne olursa olsun ailenizin bir parçasıdır ve onu sahiplenmek, her yönüyle arkasında durmak, aile olmak demektir…
Sevdiklerinizi, ailenizi tüm farklılıklarıyla, tüm yönleriyle sahiplenin. Toplumun baskı, korku ve kısıtlamalarının ötesine geçerek, içinizdeki sınırsız sevgiyi cesurca paylaşın… Aile olmak anne, baba, kardeş olmaktan öte bir duygudur. Aile olmak bir bütün olmaktır…
Tüm okurlarımıza Hayırlı Ramazanlar diliyor, en içten sevgi ve saygılarımı sunuyorum…
Göksel Aksel
HaftaninFilmi.com’dan Filmler
Arşivden Seçkiler:
