Ölüme Yazgılı Şehir
“Arkadi ve Boris Strugatski’nin en ünlü kitabı değil ama en iyi kitabı.”
– Dmitri Gluhovski
“KİMSENİN KADERİMİZE HÂKİM OLMASINA İZİN VERMEYECEĞİZ! KENDİ KADERİMİZİN HÂKİMİ KENDİMİZİZ! MİLLETİN KADERİ MİLLETİN ELLERİNDE! İNSANLARIN KADERİ İNSANLARIN ELLERİNDE!”
Arkadi ve Boris Strugatski, entelektüel açıdan kışkırtıcı, inanılmaz eğlenceli, cesur ve eleştirel kitaplarıyla “Sovyetler döneminin en büyük bilimkurgu yazarları” sıfatını hak eden yegâne ikili. 1972’de tamamlanan ama “tehlikeli fikirlerle” dolu olduğu için ancak 80’lerin sonunda yayımlanabilen Ölüme Yazgılı Şehir ise birçokları tarafından yazarların magnum opusu kabul ediliyor.
Sabahları güneşin bir tuşa basılarak açıldığı ve geceleri kapandığı, bir tarafı uçurum, diğer tarafı ise inanılmaz yükseklikte bir duvarla çevrili gizemli bir şehir… Deney adındaki bu şehrin sakinleri farklı tarihlerden ve farklı mekânlarından koparılmış, Deney’de kendi kendilerini yönetmeye bırakılmış insanlardır ve amaçları şüpheli görünen Mentorlar tarafından yönlendirilmektedirler.
1950’lerin Leningrad’ından getirilen genç bir astronom, Andrey Voronin, şehirdeki ilk işi çöp toplayıcılığı olmasına rağmen Deney’e yürekten inanmaktadır. Andrey en yakın arkadaşının intiharından sonra sarsılacak, uzaylı olduklarını düşündüğü Mentorların kökenini ve amaçlarını öğrenmek için tehlikeli bir yolculuğa çıkacaktır.
Yönetici sınıfın olmadığı bir medeniyet mümkün mü? İnsanlar kendileriyle baş başa kalabilir mi gerçekten?
Çevirmen: Hazal Yalın
Leydi Windermere’in Yelpazesi
“Eğer birinci sınıf bir öykücünün keyifli sohbetini arzulasaydım, Oscar Wilde’ı seçerdim.” — GEORGE BERNARD SHAW
Oscar Wilde’ın sanat teorilerine göre, sanatçının dehası yaratıcılıkta değil, uyarlamada yatar. Bu nedenle eleştirmen, özgün yaratıcıdan daha üstün bir sanatçıdır; eleştirmen başkalarının eserlerini yeniden şekillendirip onları kendi yaratıcı hayal gücü için hammadde olarak kullanır. Leydi Windermere’in Yelpazesi’ni yazarken Wilde, bu nedenle hem bir yaratıcı hem de bir eleştirmendir. Popüler ve çağdaş pek çok dramanın olay örgüsünü ve geleneklerini benimsemiş, bu öykülerin ele aldıkları toplumsal ilkeleri eleştirmek için de malzemelerini yeniden şekillendirmiş ve tersyüz etmiştir.
Güzel bir aristokrat, hayranlık duyulan bir eş ve genç bir anne olan Leydi Windermere, katı ahlak kuralları kendisini sosyal intiharın eşiğine getiren büyüleyici bir püritendir. Onu kurtarabilecek tek kişi, Lord Windermere ile skandal sayılabilecek bir ilişkisi olan gizemli Bayan Erlynne’dir. Ve Bayan Erlynne’in bir sırrı vardır – huzurunu korumak istiyorsa Leydi Windermere’in asla öğrenmemesi gereken bir sır.
Çevirmen: Ömer Ezer
Peygamber
Esav ve Yakub.
Hayatları Yakın Doğu tarihine ve kutsal kitaplara kaydedilen ikizler.
Aralarındaki rekabetle Tanrı’nın iradesine karşı mı gelmişlerdi?
Yoksa bu rekabet Tanrı’nın planının bir parçası mıydı?
Okan Çil, dördüncü romanı Peygamber’de, bu iki kardeşin rahimde başlayıp peygamberliğe uzanan iktidar mücadelesini etkili ve gerçekçi bir anlatımla hikâyeleştiriyor. Binlerce yıl önce aile olabilmeye, evlat sevgisindeki eşitliğe, yalana, uçsuz bucaksız öfkeye, affetmeye, dostluğa ve aşk uğruna yapılan fedakârlıklara düşülmüş kayıtları sunuyor okura.
“Her şekilde kaybediyorsan acını diri tut, Esav. Yolda karşılaştığın bütün insanlar sadece suratına bakarak dahi çektiğin zulmü anlasınlar. Her şekilde kaybediyorsan, öyle bir kaybet ki yeryüzünde hiç kimse senin mertebene erişemesin. Serüvenin asırlar sonra bile dilden dile dolaşsın. Her şekilde kaybediyorsan, bırak seni kötüleyen ağıtlar kaplasın ortalığı. Gölgeni dahi görmeyenler sana lanet etsinler. Her şekilde kaybediyorsan, nasıl olsa kaybedeceksen, ömrün boyunca başını yerden kaldırma. Matemin yedi düvele yayılsın. Dünyadaki bütün aldatılanlara, bütün kadersizlere, dünyadaki sevilmeyen bütün çocuklara Esav desinler.”
HaftaninFilmi.com’dan Filmler
Arşivden Seçkiler:
