Hunâşamzade
Gececi kuşların ve baykuşların bile uzak durduğu Mezarhisar köyünde yaşanan vahşetin ve o harap köydeki yokuşların en tepesinde yer alan, Hunâşamzade dedikleri ailenin uğursuz konağının hikâyesi… Tuna boylarından Edirne’ye uzanan asırlık dehşet…
Işıldayan gözlü hortlakların, kanı çekilmiş cesetlerin, öte âlemden sivri dişlilerin, gecenin dehşetli yaratıklarının eşliğinde Hunâşamzade ailesinin asırlık musibetinin peşine düşüyor, Istrancalı Abdülharis Paşa ile birlikte nesilden nesle aktarılan lanetin sebebini araştırıyoruz.
“Bulutlar dağılmış ve dolunay meydana çıkmışken, bir kere daha manastırın üzerinde bir karaltı tekinsiz kanat çırpma sesleri eşliğinde çöktü. Puhudan, azim akbabalarla kartallardan daha büyük, kanatlı bir şekil harap manastırın çatısına tüneyip ateş kızılı gözleri ve sivri dişleri ta tepeden fark edilen ihtiyar kocakarı suretiyle aşağıdakilere baktı. Belden aşağısı koca pençeleriyle ve kanatlarıyla kuşu, belden yukarısı da neredeyse pençelerine dek sarkan memeleri, ihtiyar ancak sağlam bedeni ve örüklerine toz toprak kemik dolmuş, yerleri süpüren uzun kara saçlarıyla, iki yangın yeri koca gözleri ve dikenli dalları andıran siyah siyah sivri dişleriyle çöreklenmiş ejderha misali tepeye tüneyen heyula bir çığlık kopardı.”
Mehmet Berk Yaltırık’ın novellası, onun evrenine aşina okurların adımlamaktan heyecan duyacağı yeni bir patika; yeni okurlar için de kestirme bir giriş!
Kamikazeler El Ele Uçmaz
“Şans dediğimiz şey, her zaman iyi sonuçlar doğurmuyor. Ya da tam tersi, şanssızlık, bir felaketin eşiğinden dönmeye yarayabiliyor. İnsanlar basit olsa da dünya tuhaf.”
Bülent Ayyıldız’ın öykülerinde dünya tuhaflıkları ile tuhaflıklar dünyası bir araya geliyor; daha doğrusu, büyülü gerçekçi öğelerin etkisiyle sınırlar muğlaklaşıyor. Günlük yaşama özgü dertleri, gündelik işleri, ilişkileri yeniden uyarlanmış hâlleriyle okuyoruz.
Kamikazeler El Ele Uçmaz kitabında bir başka mikro evren de kuruyor Ayyıldız. “Kampüs Dörtlemesi” öykülerinde amfiler, yemekhaneler ve labirentvari fakülte koridorlarında tedirginlikle dolanıyoruz; o kasvetli atmosferde rahat nefes almak pek mümkün olmuyor!
“Bütün anlatılanlar rüya olsa ne çıkar? Bu kadar hakir mi görüyorsunuz âlem-i hayali? Bu kadar mı eminsiniz gerçek dediğiniz şeyden? Her şeyi bir sisteme oturtmaktan, düzene bindirmekten bıkmadınız mı? Hiç nereye gideceğinizi bilmeden evinizden çıktınız mı? Hangi sokağa gireceğinizi içinizden bir sesin tarif ettiği oldu mu?”
Küller
Semrin Şahin’in dördüncü öykü toplamı: Küller.
Büyüleyici bahçeler, bombaların tehdit ettiği kümesler, sonu daima karanlığa çıkan yollar, şiddetin cisimleştiği avlular, göz avcısı çekirgelerin istilasına uğrayan şehirler, tekinsiz kafesler, acıların şahidi bataklıklar… Şahin, geniş bir mekân çeşitliliğiyle kadın, erkek, çocuk ve hayvanları merkeze alan çarpıcı öyküler sunuyor okura. Kahramanları aramızda dolaşıyor âdeta; onlarla, gerçeğe en yakın hâlleriyle kadına, kadınlığa uygulanan şiddeti, erkeğin, erkekliğin onarılamayan marazlarını, çocukluğun katıksız masumiyetini ve yakın tarihten, toplumsal hafızadan kanayan ölümleri kurguluyor.
“Kaybettiğimiz kaçıncı can Bewar ya da daha kaçımız ölecek bu kaçışta? Hiçbirinin yanıtını bilmiyorum. Ayağa kalkıp yürümeye çalışıyorum. Dizlerim tutmuyor. Çöküyorum olduğum yere, omzumdaki bez torbayı bırakıyorum. Patateslerin yuvarlanışını izliyorum. İçimden yükselen öfke boğuyor beni. Bez torbayı tekmeliyorum. Rüzgâr esiyor kardeşimin üzerinden. Babamın omzuna dokunan bir el, uzanan bir kol, sarılan bir omuz görüyorum. Bu yabanıl yalnızlığın içinde, kesif acı içimi parçalarken insan her yerde aynı insan mı?”
HaftaninFilmi.com’dan Filmler
Arşivden Seçkiler:
