Dune (Film kapağı)
“Yüzüklerin Efendisi dışında bu eserle kıyaslanacak başka bir kitap yok.”
– Arthur C. Clarke
Hugo En İyi Roman Ödülü
Nebula En İyi Roman Ödülü
Dune adıyla bilinen Arrakis gezegeni, evrende baharat adı verilen uyuşturucu maddenin çıkarıldığı tek gezegendi. Bir çöl gezegeni olan Dune’u, Padişah İmparator’un isteği üzerine Harkonnen Hanedanı yerine Atreides Hanedanı’nın yönetmeye başlayacak olması ise tüm değişimlerin miladıydı.
Baharatın sağladığı geleceği görme gücüne herkesten daha çok ihtiyaç duyan Uzay Loncası’nın sözünden çıkamayan Padişah’ın, güç delisi Harkonnenların ve öngörü gücüne rağmen Lonca’nın bile gelişini fark edemediği bir değişken vardı: Atreides Hanedanı’nın genç varisi Paul Atreides.
O, hem yıllardır beklenen kurtarıcıydı hem de yapılan tüm planların düğüm olduğu yegâne insan. Uzun yıllar üzerinde çalışılan genetik deneylerin sonucu da olabilirdi, Fremen denen çöl kavminin mesihi de.
Çevirmen: Dost Körpe
Köpan Avı
“Carroll’ın muhteşem absürtlükteki Köpan Avı şiiri kelime oyunlarıyla, mantıksal paradokslarla ve matematiksel zırvalıklarla dolu.” – Martin Gardner
Lewis Carroll’ın hayatında Alice Liddell’dan sonra en önemli yere sahip çocuklardan olan Gertrude Chataway için kaleme aldığı ve arkasındaki gerçek anlama dair bir fikri olmadığını söylese de mutluluk arayışını anlattığına dair teorileri de reddetmediği şiiri Köpan Avı yazarın en gizemli, en oyunlu eserlerinden biri.
Mürettebatında, Tellal, Dava Vekili, Bilardo Sayıcısı, Kasap, Banker, Simsar, Çerçi, Fırıncı ve Kunduz olan bir gemi açıldı denize. Hep beraber Köpan avındalar, pek tehlikeli bir Böğhörk de olabileceği düşünülen şu efsanevi canlının peşinde.
Lewis Carroll’ın önce başka bir kitabında kullanmayı düşündüğü ama son hâlini aldıktan sonra ayrıca yayımlamaya karar verdiği Köpan Avı sadece aklın pusulasını kenara atanların yolunu bulabileceği acayip mi acayip bir şiir. Çevirisinin yanında özgün metinle beraber. Henry Holiday’in çizimleriyle.
Çevirmen: Barış Pirhasan
Şey Veya Şeyler
Baktığımız ne varsa eriyip yok oluyor sanki. Öyle hızlı değişiyor ki her şey, ne dur diyebiliyoruz ne de dokunup bir iz bırakabiliyoruz. İnsan çaresini aradığının zehri oluyor zamanla. Dünyaya karışıp yaptığımız bu. Renk almak değil de kirimizi bulaştırmak içiniz sanki. O değişimin bir ucunda olup payımızı beklemekle ilgili değiliz hiçbirimiz. Yalnız, güçsüz ama nasılsa hep muktedir. Hem de sürekli aynı kalarak.
Atakan Boran, ilk öykü kitabı Şey veya Şeyler ile insanı, onun karanlığını ve çürüklerini anlatıyor bize. Avucunun içindeki, kimi olağan kimi sıra dışı karakterleri eğip bükmeden anlatmayı yeğliyor. Yarattığı sahici atmosferler ve olaylarla uzun zaman akıldan çıkmayacak dünyalar sunuyor okura.
“Seni tanıyorum. Tanımıyorum. Yokluğunla huzurluyum. Huzursuzum.
Tıpkı senin gibi Tanrı’nın da bir adı var, biliyorum. Ama siz ormanda devrilip
hiç işitilmeyen o ağaç gibisiniz. Varsınız desem bundan emin olamıyorum. Yoksunuz desem böylesi daha iyi.”
İstanbul’un En Esrarengiz Hikâyeleri: Cevri Çelebi
Cevri Çelebi başlığı altında bir araya getirdiğimiz altı öykü polisiye edebiyat türü içinde ele alınabilir. Çünkü hırsızlık, cinayet, insan kaçırma gibi olaylarla şekillenir her biri. Karakullukçu, asesbaşı, subaşı, bostancıbaşılar, hasekiler dolaşır satır aralarında. Yani bir yanda suçlular diğer yanda güvenliği sağlamakla görevli olanlar var. Bunlar Osmanlı’nın polisiye öyküleri. Polisiye edebiyat meraklılarına duyurulur. Divan Edebiyatı’ndaki sergüzeştnamelerden Ahmet Mithat Efendi’nin Esrar-ı Cinayat romanına giden yolda bu öykülerden de bahsetmek gerekir.
“İstanbul şehrinde, Yedikule yakınında bulunan Narlıkapı’da, Evhad Çelebi adında meşhur bir ayakkabıcı vardı. Oldukça maharetli ve usta biriydi. Diktiği ayakkabıları elden ele gezdirip dükkânını ziyaret ederlerdi. Evhad Çelebi’nin denize nazır bir fakirhanesi vardı. Ve annesinden başka kimsesi yoktu. Henüz evlenmemiş mert bir yiğitti.”
HaftaninFilmi.com’dan Filmler
Arşivden Seçkiler:
