YEDİ YAŞAM “SEVEN POUNDS”
“Tanrı, 7 günde dünyayı yarattı. Ben 7 saniyede kendi dünyamı yıktım.”
— Ben Thomas, Seven Pounds/Yedi Yaşam
Pursuit of Happyness/Umudunu Kaybetme’nin yönetmeninden, başrolünde iki kez Akademi Ödülü® adayı olan Will Smith’in yer aldığı, geçmişinde peşini bırakmayan sırrın kefaretini ödemek için tamamen yabancı yedi kişinin hayatlarını kökten değiştirmeye çalışan bir adamın öyküsü geliyor. Planı hayata geçtiğinde,hiçbir şey onu durduramaz. En azından Ben Thomas böyle düşünmektedir.Ama Ben Thomas’ın asla beklemediği şey,bu yabancılardan birine aşık olması ve aşık olduğu kadının onu değiştirmeye başlaması idi.
İzleyiciyi avucuna alan bir gizem ve şaşırtıcı bir aşk öyküsü sunan Seven Pounds/Yedi Yaşam,hayat ve ölüm, pişmanlık ve bağışlama, yabancılar ve dostluk, aşk ve kefaret üzerine kışkırtıcı sorular soruyor ve insanların kaderlerini şaşırtıcı biçimde birbirine bağlayan şeyleri takip ediyor. Her şey yedi isimden oluşan bir listeyle başlıyor: Ben Thomas, Holly Apelgren, Connie Tepos, George Ristuccia, Nicholas Adams, Ezra Turner ve Emily Posa. Tek ortak noktaları, her birinin bir dönüm noktasına ulaşmış ve umutsuz derecede –maddi, manevi ya da tıbbi—yardıma muhtaç olmalarıdır Hiçbiri, Ben’in kefaret planını uygulamak için her birini teker teker seçtiğinden haberdar değildir. Ama hayat dolu bir kalp hastası olan Emily Rosa (Rosarion Dawson), Ben’in olanaksız sandığı bir şey yaparak planın gidişatını değiştirir: Yakınlaştığı Ben’in dünyaya bakışını altüst eder.
Columbia Pictures, Relativity Media ortaklığında bir Overbrook Entertainment Escape Artists Yapımı olan, Gabriele Muccino yönetimindeki Seven Pounds/Yedi Yaşam’ı sunar. Filmin oyuncu kadrosunu Will Smith, Rosario Dawson, Michael Ealy, Barry Pepper ve Woody Harrelson oluşturuyor.Filmin yönetmeni Gabriele Muccino.Yapımcılar Todd Black, James Lassiter, Jason Blumenthal, Steve Tisch ve Will Smith. Senaryo yazarı Grant Nieporte. Yürütücü yapımcılar David Crockett, David Bloomfield, Ken Stovitz ve Domenico Procacci. Görüntü Yönetmeni Philippe Le Sourd. Prodüksiyon tasarımcısı J. Michael Riva. Editör Hughes Winborne, A.C.E. Kıyafet tasarımcısı Sharen Davis. Filmin müzikleri Angelo Milli tarafından hazırlandı.
13 Mart 2009’da sinemalarda.
www.sevenpounds.com
Yapım Ekibi Hakkında
Yönetmen Gabriele Muccino ve başrol oyuncusu Will Smith 2006 yılında Pursuit of Happyness/Umudunu Kaybetme ile tek sermayesi kararlılık, sevgi ve umut olan evsiz bir babanın hayatını yeniden kurmasını ve büyük başarı kazanmasını konu alan sıra dışı bir öykü anlattılar. Film gişede büyük başarı sağladı, dünya çapında beğeniye ve ödüllere layık görüldü. Smith’in izleyiciyi derinden etkileyen performansı Akademi ve Altın Küre ödüllerine aday gösterildi.
Bu yıl, ikili bir başka orijinal, duygusal, düşündüren bir öykünün büyülü kimyasıyla yeniden bir araya geliyor: Seven Pounds/Yedi Yaşam, tamamen yabancı yedi kişi için olağanüstü bir şey yapmaya hazırlanan Ben Thomas’la bu yabancılardan biri olan ve Ben’in üzerindeki etkisi planı altüst eden Emily Posa arasındaki aşkı anlatan kışkırtıcı bir öykü. Yönetmeni ve oyuncuyu filme çeken, beyazperdede değişik bir aşk öyküsü anlatma fırsatı oldu: Yalnızca öngörülemeyen ve derin bir ilişki değil, bencillikten uzak aşkın bağışlatıcı gücü hakkında bir öykü.
“Öyküde beni çeken şey, kendi başına bir aşk ilanı olan gizemli bir yolculuğu anlatmasıydı,” diyor Muccino. “Bana göre bu, kayıplarının esir aldığı ve yeni bir yaşam sürmek için beklenmedik bir fırsat elde eden bir adamla ilgili. Bu muazzam miktarda duygusallık içeren, zorlayıcı, rahatsız edici ve dokunaklı bir aşk öyküsü. Fikir ve ilham değiş tokuşunun bu kadar inanılmaz olduğu böyle bir film yalnızca Will Smith’le gerçekleşebilirdi.”
Smith de benzer şeyler düşünüyor. “Senaryo kavramsal olarak beni kendimden geçirdi,” diyor, “amacımızı bulmakla, yaşamımıza anlam yüklemek için duyduğumuz güçlü ihtiyaçla ilgili fikirler de beni etkiledi. Böyle inanılmaz, modern bir aşk öyküsünü daha önce gördüğümüzü sanmıyorum. Gabriele’in başını çektiği ekip, insan duygularıyla ilgili çok güçlü bir içgörüye sahip; onu nasıl bulacaklarını ve besleyeceklerini iyi biliyorlar. Her şeyi bir araya getirdiğinizde ve Rosario Dawson, Woody Harrelson gibi isimleri dahil ettiğinizde, elinizde gerçek bir başarı formülü olacağını hissettim.”
Smith devam ediyor: “Bu ayrıca beni büyülemeye devam eden aynı temel insani konu hakkında bir öykü anlatmak için bir başka fırsat oluşturuyordu: biz insanlar büyük travmaları nasıl atlatırız? Her şey ters gittiğinde nasıl devam ederiz? Bu bakımdan Seven Pounds/Yedi Yaşam gerçekten beklenmedik bir sona sahip olan bir kefaret öyküsü.”
Senaryo yazarı Grant Nieporte, Ben’in kişisel kurtuluş arayışını daha fazlası—ufkunu beklentilerinin ötesinde genişleten, alışılmamış bir aşk öyküsü olarak gördüğünü belirtiyor.
“Öykü benim için bir gizem olarak başladı ama Ben için olduğu kadar izleyici için de beklenmedik bir aşk öyküsünün arka kapısı oluverdi,” diyor Nieporte. “Ben’in odaklandığı tek şey yardım edebileceği iyi, dürüst insanları bulmak,bu süre içinde kendisini hayal bile edemeyeceği bir durumda buluyor: Emily’den etkileniyor, onun kendisini dışa açmasına izin veriyor ve ona karşı güçlü duygular besliyor. Kendisini temelde ölü gibi görürken, Emily’le tanışıyor ve her şey değişiyor. Kendisini hayata döndürecek, kalbini açmasını sağlayacak bu sıra dışı kadını bulduğunda, öyküyü tamamlayacak çok zor bir karar veriyor.”
The Pursuit of Happyness/Umudunu Kaybetme’nin de yapımcılığını üstlenmiş olan Escape Artists’ten Jason Blumenthal, Todd Black ve Steve Tisch Nieporte’nin senaryosuna rastladıklarında, bugün Hollywood’da ender rastlanan bir şey olarak kendini belli etti: daha önce karşılaşmadıkları bir öykü. Blumenthal şöyle anımsıyor: “Senaryoyu okuduğum an, çok özel bir şey yakaladığımızı biliyordum. Daha önce okuduğum ve izlediğim hiçbir şeye benzemiyordu. Gözümüzün önünde gelişip çözülen derin gizeme bayıldım. Öykü, bir vergi müfettişinin filmi izleyecek çoğu insana yabancı gelecek bir şey yapmasıyla, yardım etmek için birilerini aramasıyla başlıyor. Sonra, biz nedenini yavaş yavaş öğrenirken öykü inanılmaz bir aşk hikâyesine dönüşüyor.”
Özellikle ana karakter, Lassiter’in filmi yapma konusunda ilgisinin zirveye çıkmasını sağladı. “Baş karakter tamamen orijinal, perdede kolay kolay görmeyeceğiniz biri,” diye devam ediyor Lassiter. “Bu öyküyü anlatma fırsatı beni çok heyecanlandırdı; bir yapımcı olarak böyle fırsatlar kolay kolay ayağınıza gelmez.”
Smith’in ekibe dahil olmasıyla, The Pursuit of Happyness/Umudunu Kaybetme ile Hollywood’da uğurlu bir çıkış yapan İtalyan yönetmen Gabriele Muccino’un tekrar megafonu eline alması üzerinde fikir birliğine varıldı. Muccino The Pursuit of Happyness/Umudunu Kaybetme’nin çekimleri sırasında Smith’le olağanüstü bir uyum yakalamış hatta aktörle İletişim kurmak için kestirme bir yöntem geliştirmişti. Daha önemlisi, yapımcılar Muccino’nun içten, hareketli ve yaratıcı görsel tarzıyla, filmin çiğ romantik duygular, insan gizemi ve hayata dair sorulardan oluşan karışımını yansıtmak için doğru kişi olduğunu sezdiler.
“En baştan, filmin Gabriele’in yönetiminde yetenekli ellerde olacağını hissettim,” diye ekliyor Lassiter. “The Pursuit of Happyness/Umudunu Kaybetme bir yapımcı olarak benim için memnuniyet verici bir tecrübeydi; o nedenle Gabriele’le tekrar çalışacağım için çok heyecanlandım.”
Karakterlerin yüreğine inmek için yoğun provalar ve derin sohbetler kullanmasıyla tanınan Muccino’nun coşkusu, filmin yoğunluğunu ateşledi. “Gabriele, aşk öyküsünün duygusallığını çok iyi verip onu perdeye tutkulu ve çekici biçimde yansıtabildi,” diyor Black.
Tisch ekliyor: “Gabriele sinemaya gelenekçi olmayan, özel bir enerji ve bakış açısı getiriyor. Will’le ikini kez birlikte çalışacak olmaları, her şeyi daha da güçlendirdi.”
Muccino ekiple tekrar bir araya geleceği için aynı derecede heyecan duyuyordu.”Bu ekibin en harika yanı, Hollywood’da film yaparken, sahip olduğum Avrupalı yaklaşımı korumama izin vermesi,” diyor. “Will’e gelince, birbirimize inanılmaz miktarda güven duyuyoruz; bu da her şeyi mümkün kılıyor. Hayatım boyunca kimseyle bu kadar iyi ve rahat çalışmadığımı kolaylıkla söyleyebilirim.”
Yedi Yaşam’ın Tarzı
Seven Pounds/Yedi Yaşam’ın görünüşü, Gabriele Muccino’nun filme “fazladan bir öykü katmanı” olarak adlandırdığı şeyi getireceğini hissettiği bir aciliyet ve git gide açılan bir güzellikle kaplı. “Görünüşün stilize olmasını istedim,” diyor yönetmen, “çünkü Ben’in zihni bir şekilde değişik. İçinde yaşadığı köpük, dünyayı farklı görmesine yol açıyor—çevresinde çok güzel bir dünya var ama kendisini kopuk hissediyor. Başka insanların güzelliği yaşadığını görüyor ama kendisi yaşayamıyor, Emily’le tanışana kadar.”
Muccino filme yakışan estetiği bulmak için yakın zamanda Ridley Scott’ın Provence’da geçen romantik komedisi A Good Year/İyi Bir Yıl’ı çeken Philippe Le Sourd’u görevlendirdi. “Philippe’le bir reklamda çalışmış ve onun inanılmaz derecede yetenekli olduğunu hissetmiştim,” diyor Muccino. “Birlikte ünlü tabloları referans olarak kullandık ve Philippe’in filmi neredeyse bir ressam gibi tablo haline getirdiğini hissettim. Her şeyi iç karartıcı bir yerde başlatıp parlak ve renkli bir dünyaya açılıyor.”
Benzer bir değişim, daha önce Muccino’yla The Pursuit of Happyness/Umudunu Kaybetme’de birlikte çalışan prodüksiyon tasarımcısı Michael Riva’nın çalışmasında da görülüyor. Riva şöyle açıklıyor: Başlangıçta, tüm tasarım Ben’in dünyaya dair görüşüyle lekelenmiş durumda; o nedenle koyu, çarpık bir palet kullandık. Setlerdeki detaylar renksizdi ve daha sonra zengin macentalara yer açtık. Ben Emily’yle tanıştıktan sonra, karanlık ve donuk olan her şey çok daha renkli hale geliyor.”
Resimler:
HaftaninFilmi.com’dan Filmler
Arşivden Seçkiler:
