Kehanetleriyle binlerce yıldır insanları etkileyen Mayaların en büyük kehanetlerinden biridir 21 Aralık 2012. Bugüne dek pek çok konuda haklı çıkan Mayaların bu konuda da haklı çıkıp çıkmayacaklarını yaklaşık 11 ay sonra göreceğiz. Fakat insanoğlu sabırsız, teori üretmeden duramaz. Üretilenlerin içinde de en iyisi “2012” isimli muhteşem filmdir diyebiliriz…
Film 2009 yapımı olmasına karşın ancak iki gün evvel seyredebildim baştan sona kadar. Roland Emmerich yönetmenliğinde hayat bulan senaryo sürükleyici bir içeriğe sahip. Nuh’un gemisi teması güzel bir şekilde işlenmiş. Bilimsel yaklaşımlar, kullanılan teknik jargon izleyici gözünden etkileyici ve inandırıcı görünüyor. Bunun yanısıra inanç yargılaması yaptırıyor ister istemez. Aynı zamanda alt sınıf üst sınıf ayrımını alt ve orta sınıftan yana olarak subjektif gözle değerlendirmiş yönetmen. Bu da izleyicinin içini okşuyor tabii ki. Müslüman ve Türk kültürünün kalıplaşmış halk tabirlerinden olan “dünya malı dünyada kalır” fikrini alabiliyoruz seyrederken. 2012 tek konu üzerinden değil de aile ilişkileri, boşanmış ebeveynler, zengin-fakir ilişkisi, annelik duygusu gibi konuları da barındırarak ilerliyor. Tatmin edici bir mutlu sona bağlanan film bence Mayaların kehanetiyle ilgili güzel bir teori olmuş. İzleyici olarak keyif aldığımı söyleyebilirim. Filmi bu kadar övmüşken beğenmediğim yönlerinden bahsetmek istemiyorum fakat eklemeliyim ki oyuncu performansları bakımından çok daha iyi olabilirdi… İnançlarımızı sorgulayan, özellikle kıyamet ve ahiret inancını konu alan çok yapım var. Çoğu da ilgimi çekmez. 2012’yi seyrettiğimde aklıma gelen ilk film Carl Sagan’ın aynı isimli kitabından sinemaya uyarlanmış olan 1997 yapımı Mesaj (Contact). Başrolde Jodie Foster’ı gördüğümüz, ve filmin konusu itibariyle onu gördüğümüze hiç şaşırmadığımız filmin beni çok etkilediğini hatırlıyorum. Bilim kurgu olarak literatüre geçen film aslında ahiret inancını epeyce sorgulayan mistik bir film bence. Ayrıca yapım yılı itibariyle de oldukça başarılı olduğu kanısındayım… Tabii bu filmlerin çıkış noktası biz insanların fikirleri, duyguları, en önemlisi soruları. Yaşama dair, inanca dair düşüncülerimizi sürekli sorguluyoruz. Sonunda da bizleri yeni düşüncelere sürükleyen romanlar, filmler, tiyatro oyunları yaratıyoruz. Biz insanları diğer canlılardan ayıran özelliğimiz de bu tüp üretimlerde bulunabiliyor olmamız değil mi? Dünya tarihine şekil veren kültürel dokuyu üretmiş, şekillendirmiş olan biz insanlar, bugün kıyamet günü olacağını bilsek neleri korumak isteriz acaba? Ya da bireysel açıdan düşünürsek, tek başımıza koruyabileceğimiz birkaç şey olsa, nelerimizi korumayı seçeriz? Çevremdekilere sordum şaka yollu olarak. Kimi gitarını, kimi bitirme tezini, kimi FHM dergi kolleksiyonunu korumak istediğini söyledi.
Sanırım bana sorsalardı ben de çikolata paketi kolleksiyonumun koruma altına alınmasını isterdim. Elimde bulunan, bana hediye edilmiş minik çikolata paketleri aslında çok şey anlatıyor, büyük anlamlar barındırıyor içlerinde. İnsanların birbirlerinin hayatlarında sadece tatlı anlamlar bırakmaları gerektiğine olan inancımı hatırlatıyor çikolata paketlerim…
Kısacık hayatlarımızda anlatması uzun anılar biriktiriyoruz kimilerimiz. Ben de bu gruba dahil olduğum için mutluyum. Şimdi siz düşünün lütfen, 2012 kehaneti gerçek olsa ve kültür mirasına bir parça da sizin katma hakkınız olsa neyi buna dahil edersiniz?
Sevgi ve saygılarımla…
Göksel Aksel
HaftaninFilmi.com’dan Filmler
Arşivden Seçkiler:
